Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Tum ille timide vel potius verecund. Facio, inquit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Ingeniosorum sunt; Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Commentarios quosdam, inquam quos legerem, dum essem otiosus.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Tum ille timide vel potius verecund. Facio, inquit.
Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Commentarios quosdam, inquam quos legerem, dum essem otiosus; At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia.
Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Tum ille timide vel potius verecund. Facio, inquit. Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Commentarios quosdam, inquam quos legerem, dum essem otiosus; At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Tum ille timide vel potius verecund. Facio, inquit.